به گزارش مدیکال نیوز، در مطالعه جدید، افراد مسن سالم از نظر عصبی بدون اختلالات شناختی قابل اندازه گیری، اما نگرانی‌هایی در مورد حافظه، انتخاب شدند.

دانشمندان به دنبال ارتباط بین از دست دادن حافظه و علایم بیماری آلزایمر بودند. آن ها دریافتند افرادی که از دست دادن حافظه خود را گزارش می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که سطح پروتئین‌های مرتبط با آلزایمر در آن ها بیشتر باشد.

اگر تحقیقات بیشتر این یافته‌ها را تأیید کند، می‌تواند به پزشکان کمک کند تا این بیماری را در مراحل اولیه تشخیص دهند و به درمان زودتر منجر شود.

تیمی از محققان دانشکده پزشکی هاروارد ۶۷۵ سالمند با میانگین سنی ۷۲ سال را انتخاب کردند.

ابتدا، شرکت‌کنندگان تست‌های شناختی انجام دادند که نشان داد هیچ اختلال شناختی ندارند.

شرکت کنندگان به سوالاتی در مورد مهارت‌های حافظه و تفکر و اینکه چقدر وظایف روزانه را به خوبی انجام می‌دهند پاسخ دادند.

هر یک از شرکت‌کنندگان برای یافتن نشانگرهای پروتئینی بیماری آلزایمر به نام پلاک‌های آمیلوئید و تاو اسکن مغزی شدند.

اگرچه مکانیسم‌های دقیقی که منجر به بیماری آلزایمر می‌شوند هنوز در حال حذف شدن هستند، اما دو علامت آشکار در مغز با پیشرفت آن مرتبط است:

• پلاک‌های آمیلوئید - تجمع پروتئین بین نورون‌ها

• درهم تنیدگی تاو - تجمع پروتئین در نورون‌ها

هر دوی اینها توانایی سلول‌ها را برای ارسال سیگنال به یکدیگر محدود می‌کنند. در نهایت، این وضعیت منجر به مرگ سلولی می‌شود. با گذشت زمان، با مرگ سلول‌های بیشتر، توانایی شناختی کاهش می‌یابد و مغز می‌تواند در واقع کوچک شده یا آتروفی شود.

در مطالعه حاضر، ۶۰ درصد از شرکت کنندگان سطوح آمیلوئیدی در مغز داشتند. افرادی که دارای سطوح بالاتر آمیلوئید هستند نیز احتمال بیشتری دارد که سطح تاو بیشتری داشته باشند.

نتایج نشان داد افرادی که مشکلات حافظه را تجربه می‌کنند، با وجود اینکه از نظر شناختی سالم هستند، احتمال بیشتری دارد که علایم عصبی آلزایمر داشته باشند.